Proboszcz

Szczegóły

Odsłony: 29388

Nauczać, uświęcać i kierować

(Fragment)

(...) Proboszcz jest własnym pasterzem zleconej sobie parafii, powołany do uczestnictwa w posłudze Chrystusa, ażeby dla tejże wspólnoty wykonywał zadania nauczania, uświęcania i kierowania.

Rola proboszcza jako ojca duchowego parafii jest bardzo ważna. Przyznaje to biskup świdnicki Ignacy Dec.
- Na skuteczność nauczania poszczególnych kapłanów wpływa przede wszystkim modlitwa i ewangeliczna osobowość kapłana. W ten sposób prowadził duszpasterstwo św. Jan Vianney. Przez swoje rozmodlenie, sprawowane sakramenty, przez ubogi styl życia wielu przyciągnął do Pana Boga - mówi ordynariusz diecezji świdnickiej.

- Nie trzeba naturalnie lekceważyć dobrego przygotowania teologicznego i zadowalającej orientacji w problemach współczesności, ale najwięcej można pozyskiwać ludzi dla Ewangelii przez kapłańską duchowość, ewangeliczny styl życia.
W świetle prawa kanonicznego: „Proboszcz jest własnym pasterzem zleconej sobie parafii, podejmującym pasterską troskę o powierzoną mu wspólnotę pod władzą biskupa diecezjalnego.

Powołany jest do uczestnictwa w posłudze Chrystusa, ażeby dla tejże wspólnoty wykonywał zadania nauczania, uświęcania i kierowania, przy współpracy także innych prezbiterów i diakonów oraz niosących pomoc wiernych świeckich, zgodnie z przepisami prawa”.

Proboszczem może zostać osoba mająca święcenia kapłańskie. Ponadto kandydat na to stanowisko winien odznaczać się „zdrową nauką i dobrymi obyczajami, gorliwością pasterską oraz innymi cnotami, jak również przymiotami, wymaganymi, czy to prawem powszechnym, czy partykularnym, do kierowania parafią”.

Proboszcz powinien także cieszyć się stałością i dlatego powinien być mianowany na czas nieokreślony. Nie oznacza to jednak stałości bezwzględnej ani nieusuwalności. Stałość ta ma jednak z punktu widzenia społeczno-duszpasterskiego doniosłe znaczenie, gdyż odpowiada wspólnotowemu charakterowi Kościoła, także w jego wymiarze partykularnym.

Podstawą władzy i funkcji proboszcza w parafii nie jest wybór, lecz misja. Parafia nie jest bowiem samodzielną społecznością, lecz częścią Kościoła i dlatego władza proboszcza i jego posłannictwo zostały mu powierzone przez Kościół, a ściślej mówiąc - przez biskupa diecezjalnego. Cała więc jego posługa jest działaniem w służbie Kościoła i winna być wypełniana w ścisłej jedności z biskupem diecezjalnym.

Jako pasterz i rządca parafii ma on trojakiego rodzaju władzę: jurysdykcję zewnętrzną sakramentalną i pozasakramentalną; władzę ojcowską („potestas domestica”) czuwania nad wiernymi i pouczania ich (napominania) oraz władzę administrowania parafią, prowadzenia dzieł miłosierdzia, nadzoru nad stowarzyszeniami i bractwami religijnymi.

(...)Proboszcz jest zobowiązany troszczyć się, by w parafii głoszone było nieskażone Słowo Boże. Ma zabiegać o to, by wierni byli właściwie o prawdach wiary pouczeni, zwłaszcza przez głoszenie homilii w niedzielę i święta nakazane oraz przez nauczanie katechetyczne.

Troszczy się o sprawowanie Eucharystii, o to, by wierni wzmacniali się przez pobożne uczestniczenie w sakramentach, a zwłaszcza często przystępowali do Komunii św. i sakramentu pokuty i pojednania. Stara się także o rozwój życia modlitewnego w rodzinach oraz świadome i czynne uczestniczenie wiernych w liturgii. On też kieruje liturgią w parafii i czuwa nad tym, by nie wkradły się do niej nadużycia.

Prawo kanoniczne domaga się ponadto stałej duchowej więzi z parafianami, wyrażającej się w obowiązku modlitwy za nich (Msza św. za parafian), w łączności kultowej, a zwłaszcza w stałym dawaniu słowem i czynem świadectwa Chrystusowi.

Proboszcz powinien także, wypełniając jak najlepiej funkcję pasterza, starać się o poznanie wiernych powierzonych jego pieczy. Winien zatem nawiedzać rodziny, uczestniczyć w troskach wiernych, zwłaszcza w ich niepokojach i smutkach. Ponadto powinien umacniać ich w wierze. Powinien wspierać wielkodusznie chorych, umierających, a także biednych, samotnych, wygnańców i wszystkich przeżywających trudności. Wspierać winien w trudnym dziele wychowawczym wszystkich rodziców.

Proboszcz jest zobowiązany popierać udział wiernych w misji Kościoła, popierając i wspomagając ich udział w stowarzyszeniach o celach religijnych. Winien troszczyć się, by wierni angażowali się w życie wspólnoty parafialnej, czuli się członkami diecezji i Kościoła powszechnego.

Aby jednak mógł wszystkie zadania spełnić jak najlepiej, ma on obowiązek rezydencji w parafii. To zobowiązuje go jednak do prowadzenia ksiąg parafialnych - rejestrów osób ochrzczonych, zawartych małżeństw, zgonów, a także sporządzania innych ważnych dokumentów, zgodnie z przepisami władzy kościelnej.

O to, że kapłani poradzą sobie w proboszczowskiej służbie, nie boi się biskup świdnicki.
- Żywię przekonanie, iż trzeba stawiać na młodych. Tym, którzy chcą pracować, należy stwarzać możliwości, by mogli swoje talenty urzeczywistnić. Promocja młodych, obdarzanie ich zaufaniem nie oznacza jednak lekceważenia kapłanów starszych - mówi. - Próbujemy kapłanów seniorów otaczać troską, by mogli przeżywać w dobrej atmosferze jesień swego życia. Bardzo się cieszę, gdy widzę u młodych księży entuzjazm, zapał duszpasterski, pomysłowość, inicjatywę. Staram się stwarzać warunki, aby mogli swój zapał realizować.

 Przeczytaj cały artykuł na:

Za: http://www.niedziela.pl/artykul/56990/nd/Nauczac-uswiecac-i-kierowac